راهنمای جامع پچ کورد شبکه

پچ‌پنل(Patch Pannel) در شبکه محلی (LAN) یک مجموعه سخت افزاری اسمبل شده است که در واقع فضایی برای  پورت های متصل به کابل های ورودی و خروجی شبکه محلی را ایجاد و مدیریت می کند. از پچ‌پنل شبکه به عنوان پچ بی(Patch Bay) ، پچ فیلد(Patch Field) یا جک فیلد(Jack Field) نیز یاد شده و معمولاً در رادیو و تلویزیون کاربرد بسیاری دارند. در این مقاله راهنمای جامع پچ کورد شبکه را برای شما تهیه کرده‌ایم ، پس تا پایان مقاله با ما همراه باشید.

حتما بخوانید: پچ کورد چیست و چه کاربردهایی دارد؟

فهرست:

• تفاوت پچ پنل و سوئیچ
• مزایای استفاده از کابل پچ کورد
• تفاوت پچ کورد و کابل شبکه
• پچ به چه معناست؟
• انواع پچ کورد
• راهنمای کاربردی تهیه پچ کورد فیبر نوری مناسب

تفاوت پچ پنل و سوئیچ

باید یاد آور شد که پچ پنل تنها یک ابزار ضروری مدیریت کابل می باشد ولی  یک سوئیچ شبکه، یک منبع کاربردی بدون جایگزین در تنظیمات شبکه است.

مزایای استفاده از پچ کورد شبکه

در ادامه‌ی مقاله‌ی راهنمای جامع کابل پچ کورد شبکه به مزایای استفاده از این نوع کابل می‌پردازیم.

یک کابل پچ (Patch Cable) ، پچ کورد (Patch Cord)  یا پچ لید (Patch Lead)  یک کابل الکتریکی )مسی) یا نوری است که عمل اتصال (“پچ کردن”) یک دستگاه  پایانه ((end device) یا دستگاهی که به عنوان مبدا یا دستگاه مقصد در یک سیستم شبکه عمل می کند) را به دستگاه دیگری با روش  مسیریابی سیگنال انجام می دهد. دستگاه های مختلف (به عنوان مثال ، یک سوئیچ متصل به کامپیوتر ، یا یک سوئیچ به یک روتر) با پچ کابل ها به هم متصل می شوند. یکی از رایج ترین موارد متصل کردن لپ تاپ ، دسکتاپ یا سایر دستگاه های پایانه به پریز دیواری است.

حتما بخوانید: راهنمای خرید سوئیچ شبکه

تفاوت پچ کورد با کابل شبکه

کابل پچ اترنت می تواند رایانه را به هاب شبکه ، روتر یا سوئیچ اترنت متصل کند ، که برای ساخت شبکه های رایانه خانگی مفید است. بنابراین ، به طور خلاصه ،کابل اترنت به انواع کابل اشاره دارد. در حالی که کابل پچ در هر دو انتها دارای کانکتور است تنها بخشی از کابل های اترنت را تشکیل می دهد. با توجه به توضیحات بالا ، انواع مختلفی از کابلهای اترنت مانند کابل فیبر نوری ، کابل کراس اوور اترنت و کابل مسی دسته بندی شده وجود دارد. به ترتیب ، هر نوع دارای مشخصات و کاربردهای مختلفی است. به عنوان مثال ، کابل فیبر نوری برای مسافت های طولانی یا برنامه هایی که به پهنای باند بالا یا انزوای الکتریکی نیاز دارند ، استفاده می شود. در حالی که از کابلهای کراس اوور اترنت در ساختمانها استفاده می شود.

پچ به چه معناست؟

در این قسمت از مقاله‌ی راهنمای جامع پچ کورد شبکه به معنی اصطلاح پچ می‌پردازیم. “پچ” از اوایل استفاده در استودیوهای تلفن و رادیو به وجود آمد که تجهیزات اضافی و کنار گذاشته شده می توانستند به طور موقت جایگزین دستگاه های خراب شوند. این اتصال مجدد از طریق پچ کابل ها و پچ پنل ها انجام می شوند که میتوان به  جک فیلد یا نوعی پچ پنل که برای اتصال تجهیزات صوتی و داده ای به خدماتی که توسط یک شرکت مخابراتی محلی یا شرکت مخابراتی بین شهری ارائه می شود، به کار می رود) که  در صفحه تقسیم برق تلفن از نوع ریسمانی یا کورد تایپ (cord type) استفاده می شود، اشاره کرد. بعلاوه ، عمل پچ کردن همچنین می تواند اتصالات غیرمعمول موقتی بین دستگاهها برای نیازهای غیرمعمول ایجاد کند.

سینت سایزرهای  (synthesizers) موسیقی آنالوگ معمولاً از کابلهای پچ برای اتصال بخشهای فانکشنال(functional) مانند اسیلاتورها((oscillators) ، فیلترها و از این قبیل استفاده می کنند.

پچ‌کوردها اغلب از کابلهای کواکسیکال(coaxical)یا هم محور ساخته می شوند که سیگنال از طریق یک هسته محافظت شده مخابره شد، و اتصال الکتریکی زمین یا اتصال زمینی از طریق یک شبکه سیمی اطراف هسته انجام می شود. هر دو انتهای کابل به یک کانکتور (connector) متصل بوده که انواع کانکتورها به ویژه در مورد کابل های سازگار ممکن است بسیار متفاوت باشد.

انواع پچ کورد شبکه

• یک پچ کابل معمولا یک کابل مسی است که در هر دو انتها دارای کانکتور (Connector) های RJ45 ، TERA یا GG45 و یا ترکیبی آن هاست. پچ‌ کورد شبکه معمولاً در رنگهای مختلفی تولید می شود تا به راحتی قابل تشخیص باشد و نسبتاً کوتاه بوده و معمولا طول بلندترین آن به بیش از 10 متر نمی رسد.
• در مقابل کابلهای مسی کابل های پچ فیبر هستند که معمولا فیبر جامپر((fiber jumper یا جامپرهای استاندارد(Standard Jumper) یا جامپرهای حالت دهنده(mode conditioning fiber jumpers) نام داردند.

نکته حائز اهمیت این است که پچ کوردها میتوانند به صورت سیم های تک هادی در چندشاخه های پین   (pin plugs)استفاده شوند و یا به صورت کابل های کواکسیال(coaxical) یا هم محور در کانکتورهای     BNC  بکار گرفته شوند. پچ کوردها همچنین بصورت کابل های محافظ یا بدون محافظ Cat5 ، Cat5e ، Cat6 یا Cat6A که در کانکتورهای ماژولار 8P8C (RJ-45) با سیم کشی مستقیم T568A یا T568B استفاده می شوند. (به کابل های ماژولاری که از یک انتها به T568A و در انتهای دیگر به T568B  وصل می شوند به اصطلاح کابل های کراس اور(crossover cable)  می گویند)

از موارد استفاده پچ کورد میتوان به کابل های میکروفون، کابل های طیف سنجی فیبر نوری (fiberoptic spectroscopy cables) ، کابل های تقویت کننده هدفون(headphone extension cables) ، کانکتور XLR ، کانکتور Tiny Telephone (TT) ، کانکتور RCA و کابل های اتصال تلفن TRS  و یا حتی کابل های ماری برای انتقال سیگنالهای ویدئویی تقویت شده اشاره کرد.

پچ کورد مسی:

یک کابل پچ مسی  با یک کابل ساختاریافته استاندارد مسی تفاوت دارد به این دلیل که کابل پچ  به منظور منعطف بودن به صورت رشته ای از سیمها به هم ریسیده شده در حالی که کابل استاندارد تنها یک کابل مسی جامد است. از آنجا که سیم پچ به صورت رشته های مسی است ، میرایی (افت سیگنال) در کابل های پچ بیشتر از کابل جامد است ، بنابراین  با طول های نسبتا کوتاه تر وارد بازار می شوند. قابل ذکر است که کابلهای شبکه به کابلهای پچ ، کابلهای لِیینگ (laying cable) و کابلهای کراس آور (crossover) تقسیم می شوند: در حالی که کابل پچ (سیم های جفت تاب خورده) کامپیوتر را به یک هاب ، سوییچ یا روتر متصل می کند و پایه و اساس ساخت شبکه را تشکیل می دهد و  از کابلهای متقاطع  یا کراس آور ، که در آنها دو جفت سیم عبور می کند ، می توان برای اتصال دو رایانه شخصی بدون روتر واسط یا سوئیچ استفاده کرد.

پچ کورد ها می توانند به کوتاهی ۳ اینچ یا ۸ سانتی متر باشند که برای اتصال اجزای انباشته شده یا سیگنالهای مسیر از طریق یک جای پچ به کار می رود، یا می توانند برای استفاده به عنوان کابلهای ماری  به بلندی  6 متر یا بیشتر عرضه شوند. با افزایش طول ، کابل ها معمولاً ضخیم تر و یا با محافظت بیشتری ساخته می شوند تا از اتلاف سیگنال (میرایی) و ورود فرکانس های رادیویی ناخواسته و هام (hum) یا نویز یا تداخل الکترومغناطیسی جلوگیری کنند. بعلاوه از ویژگی های یک پچ کورد با کیفیت می توان به استحکام ، عملکرد و قابلیت اطمینان اشاره کرد که علاوه بر نوع مناسب کابل و دسته بندی کابل مربوطه ، باید قبل از خرید ، محافظ ، طول کابل ، قابلیت اطمینان و همچنین شاخه های مناسب را نیز در نظر گرفت. بنابراین کاهش میرایی سیگنال(رابطه عکس با طول کابل) و محافظت یا شیلدینگ(shielding) از فاکتورهای مهم دسته بندی پچ کوردها هستند.

اگر از کابل بدون محافظ استفاده می کنید  نباید طول آن بیش از ده متر باشد زیرا که کیفیت انتقال به طور قابل توجهی به طول آن بستگی دارد. نکته دیگر این است که به لطف پوشش پلاستیکی کابل ها ، انعطاف پذیری بیشتری دارند ، اما همیشه آنها را از کابل های برق فاصله ایمن نگه دارید. از کابلهای ضخیم تر هنگام ایجاد زیرساخت طولانی مدت شبکه استفاده می شود ، جایی که به مسافت بیشتری نیاز است و کیفیت به نسبت کمی از دست می رود.

پچ کوردها معمولا از سیم های جفت تابیده تشکیل می شوند، زیرا که ولتاژهای هر یک از اعضا در یک جفت مشخص دامنه یکسانی(اندازه ولتاژ یکسانی)  دارند ، اما ولتاژهای آنها در فاز مخالف است (یک ولتاژ مثبت است و دیگری ولتاژ منفی). پیچش یکنواخت هر یک از این جفت های متعادل باعث کاهش تداخل الکترومغناطیسی (EMI) و تداخل فرکانس رادیویی (RFI) ناشی از جفت های رسانای دیگر درون کابل یا تجهیزات موجود در محیط کابل می شود. جفت هادی ها در داخل یک کابل جفت تابیده از طریق نوعی تداخل الکترومغناطیسی به نام کراس تاک (crosstalk)بر یکدیگر تأثیر می گذارند. کراس تاک زمانی اتفاق می افتد که میدان الکترومغناطیسی تولید شده توسط یک جفت به اندازه کافی بزرگ باشد (سیگنال جفت به اندازه کافی قوی است) تا بتواند از جفت همسایه نیز عبور کند. در واقع این نوعی ادغام دو میدان از طریق تبادل مداوم انرژی بین آنهاست و  برخی از قسمتهای هر سیگنال در طی هر تبادل انرژی به دیگری منتقل می شود.

از آنجا که در کابل های پچ در از سیم های جفت به هم تابیده شده استفاده می شود پچ کورد های مسی بر اساس استاندارد ISO/IEC 11801 که  وجود و نوع محافظ کابل(cable shielding) و محافظ جفت(pair shielding) را مشخص می کند 8 تا هستند که به چهار گروه زیر تقسیم می شوند.

1. در گروه اول تنها کابل U/UTP داریم که این کابل بدون محافظ کابل و محافظ جفت است و به طور معمول به آن کابل UTP (Un-shielded Twisted Pair) گفته می شود.
2. در گروه دوم تنها محافظ جفت یا کابل U/FTP را داریم که بدون محافظ کابل یا نوار (U) با جفت های تاب خورده فویل دار (FTP) است. این نوع محافظ از کابل مسی در برابر ورود EMI خروجی از و به کابل محافظت می کند و همچنین از جفت های همسایه در برابر تداخل محافظت می کند و معمولاً در برنامه های 10GBaseT نیز استفاده می شود.
3. در گروه سوم تنها محافظ کابل را داریم که شامل F/UTP, S/UTP, and SF/UTP  می شود.
   • (F / UTP (FTP: یک محافظ فویل کابل (F) با جفت های بدون محافظ(UTP) است ،. این کابل مسی شبیه کابلهای استاندارد UTP بوده و تنها یک لایه اضافی محافظ بیرونی داشته و در برنامه های 10GBaseT معمول است.
   • S / UTP: که بعضاً به عنوان کابل STP شناخته می شود دارای محافظ برید(braid cable shielding) یا بافته شده است.
   • SF / UTP: که بعضاً به عنوان کابل هم از محافظ کابل آلومینیوم هم محافظ برید استفاده می کند و برای مدیریت EMI ز ورودی یا خروجی کابل ها بسیار موثر می باشد.

در گروه چهارم هم محافظ کابل و هم محافظ جفت را داریم که شامل F/FTP, S/FTP, and SF/FTP می شود.

• S/FTP: که محافظ کابل از جنس فویل بوده و محافظ جفت ها هم از جنس برید می باشد. هدف از فویل اضافی در جفت های جداگانه ، محدود کردن میزان تلاقی بین آنها است.
• F/FTP: که هر دو محافظ کابل و محافظ جفت ها از جنس فویل می باشد و این کابل ها نیز در برنامه های 10GBaseT بسیار رایج هستند.
• SF/FTP: که همه محافظ ها را دارا می باشد بطوری که محافظ کابل از جنس فویل بوده و در محافظ جفت ها هم از فویل و هم از برید استفاده شده است. این کابلها با بیشترین محافظ تعداد محافظ در برابر تداخل بین جفتهای همسایه بهترین عملکرد را دارند و معمولاً در برنامه های 10GBaseT استفاده می شوند.

نکته: 10Base-T  و 100 Base-Tاستانداردهای IEEE (موسسه مهندسان برق و الکترونیک) هستند که خصوصیات الکتریکی و فیزیکی کابل کشی جفت پیچ خورده را برای استفاده در اتصالات اترنت 10 مگابیت بر ثانیه (مگابیت در ثانیه) و 100 مگابیت بر ثانیه تعریف می کنند و  “T” مخفف Twisted pair است.

اگر شما در مورد نوع کابل مناسب با استانداردهای بالا تصمیم گرفته اید ، باید توجه داشته باشید که کلاس عملکردی که در دسته بندی کت(cat) 1 تا 8 تقسیم شده است طوری که کلاسهای دسته بالاتر به طور خودکار پارامترهای عملکرد همه دسته های قبلی را پوشش می دهند و معیارهای خاص مورد نیاز برای هر گروه تعریف شده است. این دسته بندی از لحاظ پهنای باند و نرخ انتقال داده ها بوده و امروزه کت 1 تا 4 منسوخ شده‌اند و کت 5 و 6 بیشترین کاربرد را دارند.

• کت 1 و کت 2 ( Cat 1 and Cat 2): کابلهای دسته 1 در ابتدا برای فرکانسهای حداکثر 100 مگاهرتز طراحی شده و برای انتقال صدا در تلفن مناسب بودند. از کابل های کت 2 برای فرکانس های کاری تا 1.5 مگاهرتز در کابل کشی خانه برای اتصالات اولیه و چندگانه ISDN استفاده می شدند.
• کت 3 و کت 4 (Cat 3 and Cat 4) : برای کابلهای دسته 3 و 4 به ترتیب فرکانسهای 16 مگاهرتز و 20 مگاهرتز را داریم که امروزه این کابلهای LAN را هنوز می توان در تاسیسات قدیمی یافت. امروزه آنها با مدلهای کت 5 ، 6 و 7 جایگزین می شوند.
• کت 5 (Cat 5): کابل های کت 5 برای کابل کشی شبکه ساختاریافته رایانه ها ایده آل هستند و برای اترنت سریع یا گیگابیتی مناسب هستند. کابل های این مدل برای فرکانسهای کاری 100 مگاهرتز طراحی شده اند و بسیار رایج هستند. کابل های کت 5 سرعت انتقال حداکثر 1000 مگابیت در ثانیه را فراهم می کنند که حداکثر میزان انتقال  درمتداول ترین دستگاه های شبکه در خانه و دفتر کار ، مانند تلویزیون های هوشمند ، NAS یا چاپگرهای شبکه می باشد.
• کت 6 ، 7 و 8 (Cat 6 , 7 and 8): کابل های دسته 6 برای فرکانس های حداکثر 250 مگاهرتز  و مدل های دسته a6 حتی تا 500 مگاهرتز طراحی شده اند. اما بیشترین سرعت انتقال ممکن است متناسب با طول کابل کاهش یابد که محدود به 100 متر است. برای بُرد بیش از 50 متر باید از سووییچ های واسط کمک گرفت. کابل های کت 6 به طور کلی برای همه نوع انتقال صدا و داده ها و همچنین برای ATM و شبکه های چندرسانه ای استفاده می شوند.

کابل های دسته 6 و 7، داده ها را تا 10 گیگابیت بر ثانیه ، زودتر از زمان خود ، انتقال می دهند. این کابل ها به شما کمک می کند تا با نصب های جدید و افزایش مصرف داده دستگاه های آینده در امان باشید. کابل های کت 7 برای مواردی است که انتقال فرکانس تا 600 مگابیت در ثانیه مورد نیاز است.

کابل های کت 8 با سرعت 1600 تا 2000 مگاهرتز حتی از سرعت بالاتری برخوردار هستند و از لحاظ نظری تا 40 گیگابیت بر ثانیه سرعت دارند.

رابط RJ45 چیست؟ آیا در همه پورت‌های پچ کورد  از کانکتور RJ45  استفاده می‌شود؟

کانکتور یا رابط RJ45 یک رابط  ماژولار 8 موقعیتی ، 8 پینی است که برای سرهمبندی کابل شبکه Cat5e یا Cat6 استفاده می شود. .کابل استریت (Straight through) رایج ترین نوع کابل هایی است که از این کانکتور برای اتصال رایانه به شبکه استفاده می کنند. کانکتورهای RJ45، بخش اصلی اتصال اترنت است که صوت و داده را انتقال می‌دهد. این کانکتورها، جایگزین کوچک‌تر و ارزان‌تری نسبت به روش‌های قدیمی هستند که سختی نصب در این نوع دیده نمی شود( به دلیل استفاده  از روش plug-n-play). در کاربردهای RJ45 عبارتند از شبکه اترنت، مخابرات، اتوماسیون کارخانه و موارد دیگر. این کانکتورها اغلب در دستگاه‌های شبکه شامل کابل‌های اترنت، مودم‌ها، کامپیوترها، لپ‌تاپ‌ها، پرینترها استفاده می‌شود. همانطور که مشاهده می کنید در مقابل کابل های استریت کابل های کراس آور هستند که کد رنگی در دو سر کابل ها متفاوت می باشد.

سیم کشی

لازم است بدانید که دو نوع سیم کشی با نام های  T568Aو T568B وجود دارد که  برای اتصال سیم های زوج به هم پیچیده به کانکتور استفاده می‌شوند. زمانی که کانکتور RJ45 به کابل متصل می‌شود، این دو استاندارد مشخص می‌کنند که 8 سیم چگونه کنار یکدیگر قرار می‌گیرند.

پچ کورد فیبر نوری

کابلهای فیبر نوری برای استفاده با تجهیزات طیف سنجی فیبر نوری ماژولار به کار گرفته می شوند و با ویژگی های جریانی از جمله  افت عبوری کم (Low insertion loss) ،افت برگشتی بالا(High return loss)، تکرارپذیری خوب(repeatability)، تبادل خوب(good interchange) و سازگاری عالی محیطی(Environmental adaptability)  تعریف می شود.

این در حالی است که فیبر نوری به تنهایی قادر به اتصال به تجهیزات ارتباطی نمی باشد و همچون سیم لخت می ماند. برای اینکه بتوانیم امکان اتصال فیبر به ابزار و تجهیزات ارتباطی را فراهم کنیم نیاز به کانکتورهای متناسب با وسایل مناسب داریم. دو راه حل برای تبدیل فیبر نوری به پچ کورد استفاده از پیگ تیل(pigtail) و کیت فن اوت (fanout kit)است.

قابل ذکر است که یککابل پچ معمولا در هر دو انتها متناسب با کانکتور مورد نظر  نصب می شود   و در مقابل آن پیگ تیل  که شبیه پچ‌کورد است اما از یک انتها به یک کانکتور مجهز متصل شده و انتهای دیگر آن سیم های برهنه (یا فیبر برهنه) است. به نوع مسی کابل های پچ مسی غیر متصل (نبود کانکتور در یک سر) پچ‌کورد بلانت ((blunt patch cord  نیز می‌گویند.

حتما بخوانید: کابل شبکه چیست؟ معرفی و انواع کابل شبکه

پیگتیل‌های فیبر نوری و تفاوت آن با پچ کورد

پیگ تیل های فیبر نوری برخلاف نوع مسی آن ، بیشتر نقش یک کانکتور را دارند تا نقش یک‌کابل. پیگ تیل فیبر نوری معمولا  کوتاه و  بافر شده است که دریک  سر  آن یک کانکتور نوری از قبل نصب شده قرار دارد و سر دیگر آن طولی از الیاف فیبری در معرض نمایش است. یکی از رایج ترین روش های نصب اتصال فیبر نوری استفاده از پیگتل می باشد. پیگتیل فیبر نوری  فیبر کوتاهی می باشد که قطعه اتصال بر روی آن نصب خواهد شد. فیبر بعد از ورود به پچ پنل یا سایر باکس ها به پیگتیل فیوژن می شود و آماده استفاده می شود.

برای اتصال فیبر نوری به پیگ تیل انتهای پیگتیل برداشته می شود و به یک فیبر چند شاخه با روش فیوژن به هم تابیده و متصل می شوند. تابیدن پیگتیل به هر فیبر از شاخه فیبرها ، کابل های چند فیبری را را به فیبرهای مجزا برای اتصال تجهیزات نهایی تبدیل می کند.

کیتِ فن اوت یا کیت بریک اوت (breakout kit)

کیتِ فن اوت مجموعه ای از پوشش های تیوبی است که برای محافظت از الیاف دارای بافر شکننده طراحی شده است. کیت های فن اوت شامل گروهی از تیوب های بافر پلاستیکی کدگذاری با رنگ است که هر تیوب برای نگهداری یک فیبر طراحی شده است.  کیت های فن اوت در قطر حداکثر 900 میکرومتر و کیت بریک اوت در ابعاد 3 میلی متر در بازار یافت می شوند. نصب کیت فن یا بریک اوت اغلب هنگام کار با تعداد رشته های زیاد و یا کابل های جمع و جور مانند کابل میکرو دیستریبیوشن (Micro Distribution ) بسیار کاربردی است.

با وجود قابلیت های ذکر شده و بسته به نوع کاربرد ، پچ کوردهای فیبر نوری معمولاً مقاوم نیستند ، و همین امر آنها را برای استفاده داخلی مناسب می کند. اما چگونه انواع پچ فیبر مناسب برای شبکه خود را انتخاب کنیم؟ فقط این 6 مرحله را دنبال کنید.

راهنمای کاربردی تهیه پچ کورد فیبر نوری مناسب

در ادامه‌ی مقاله‌ی راهنمای جامع کابل پچ کورد شبکه، راهنمای کاربردی تهیه پچ کورد فیبر نوری مناسب را بررسی می‌کنیم.

1. کانکتور مناسب را انتخاب کنید.

انواع کانکتور‌های پچ کورد فیبر نوری

بسته  به کانکتور یا رابط های نوری در هر دو انتها ، پچ کورد های فیبر را می توان به انواع مختلفی از جمله FC ، SC ، ST ، LC و MPO/MPT تقسیم کرد. کانکتورها به طور متفاوت در دستگاه های مختلف تعبیه می شوند. اگر پورت های هر دو انتهای دستگاه یکسان باشد ، می توانیم از جمله کابل های پچ LC-LC / SC-SC / MPO-MPO استفاده کنیم. اگر می خواهید دستگاه هایی با پورت های متفاورت را به هم متصل کنید ، کابل های پچ LC-SC / LC-ST / LC-FC می توانند مناسب شما باشند.

2. نوع کابل تک مودی یا چند مودی را انتخاب کنید.

پچ کورد سینگل مود و مولتی مود

سیم پچ فیبر تک حالته از فیبر شیشه ای 9/125میکرو متر استفاده می کند ، پچ کابل فیبر چند حالته از فیبر شیشه 50 / 125 میکرو متر یا 62.5 / 125میکرومتر استفاده می کند. سیم پچ فیبر نوری تک مودی در انتقال داده از راه نزدیک استفاده می شود. سیم پچ فیبر نوری چند مودی در انتقال از راه دور استفاده می شود. پچ سیم فیبر نوری تک مودی معمولی از کابل فیبر زرد و در کابل پچ فیبر نوری چند مودی  از کابل فیبر نارنجی یا آبی استفاده می شود.

3. پچ‌کورد فیبر سیمپلکس(Simplex) یا دوبلکس(Duplex) را انتخاب کنید. سیمپلکس به این معنی است که این کابل فیبر پچ دارای یک سیم است ، در هر انتها فقط یک اتصال فیبر وجود دارد که برای فرستنده و گیرنده های فیبر نوری دو طرفه (BIDI) استفاده می شود. دوپلکس را می توان دو کابل فیبر کنار هم قرار داد که برای فرستنده و گیرنده های معمولی استفاده می شود.

   

4. طول کابل مناسب را انتخاب کنید (1 متر / 5 متر / 10 متر / 20 متر / 30 متر / 50 متر).
5. پولیش مناسب را برای کانکتور انتخاب کنید.

توجه داشته باشید که پولیش به معنای عمل پلیش یا صیقل دادن فیبرها در قسمت سری کانکتورها می باشد و در هر کانکتور تفاوتی در میزان دقت این پولیش وجود دارد.

پچ کورد شبکه با کانکتور APC  یا کانکتور UPC ؟

از آنجا تلفات بازگشتی در کانکتور APC کمتر از کانکتور UPC است ، معمولاً عملکرد نوری کانکتور APC بهتر از UPC است. در بازار فعلی ، کانکتورهای APC به طور گسترده ای در برنامه هایی مانند FTTx ، شبکه نوری غیرفعال (PON) و مالتی پلکسینگ تقسیم طول موج (WDM) مورد استفاده قرار می گیرند که حساسیت بیشتری نسبت به تلفات برگشتی دارند. اما APC معمولاً گرانتر از UPC است ، بنابراین باید جوانب مثبت و منفی را بسنجید. با استفاده از برنامه هایی که سیگنالینگ فیبر نوری با دقت بالا را می طلبند ، اولین گزینه مورد بررسی APC است ، اما سیستم های دیجیتالی با حساسیت کمتری با استفاده از UPC عملکرد یکسانی دارند. معمولاً APC سبز و UPC آبی است.

1. 6. نوع مناسب جکت (jacket) (PVC / LSZH / OFNP) یا روکش کابل شبکه را انتخاب کنید. معمولاً سه نوع روکش کابل وجود دارد: پلی وینیل کلراید (Polyvinyl Chloride/PVC) ، هالوژن صفر (LSZH/Low Smoke Zero Halogen) و پلنوم غیر رسانای فیبر نوری (/Optical Fiber Nonconductive Plenum OFNP).انواع روکش کابل شبکه
      • روکش کابل شبکه PVC به اکسیداسیون و تخریب مقاوم هستند و برای مسیرهای افقی از مرکز سیم کشی مناسب است.
      • روکش کابل شبکه LSZH به پوشش مقاوم در برابر شعله مجهز بوده و معمولا بین طبقات یک ساختمان استفاده می شود.
      • روکش کابل شبکه OFNP در فضایی داخل ساختمان تعبیه شده و برای حرکت هوا طراحی شده و معمولا برای مسیرهای عمودی بین طبقات استفاده می شود.

حتما بخوانید: تفاوت کابل شبکه UTP و SFTP چیست؟

جمع بندی

هنگام خرید کابل شبکه اول از هر چیزی تست فلوک کابل را از فروشنده بخواهید، سلامت فیزیکی کالا و گارانتی آن را چک کنید. اگر برند خاصی مدنظرتون هست با نمایندگی مورد نظر تماس بگیرید. نوع کابل از لحاظ دسته بندی، ایندور و اتدور رو حتما چک کنید.

همچنین شما می‌توانید با مرکز مشاوره و راهنمایی تیم برقچی با شماره 35000020-021 در تماس باشید تا مشاورین ما در اسرع وقت پاسخگوی شما باشند.