کابل فیبرنوری نگزنس 24 کور سینگل مود
کابل فیبر نوری
کابل فیبر نوری (Fiber-optic cable) نوعی کابل است که زمینه استفاده از آن بیشتر مربوط به مخابرات است و از آن برای انتقال و یا دریافت اطلاعات با سرعت بالا استفاده می شود. در ادامه توضیحاتی در مورد خرید کابل فیبر نوری به شما ارائه خواهیم کرد.
علت دیگری که کابل فیبر نوری مورد توجه است به این صورت است که بستری امن برای جا به جایی اطلاعات محسوب شده و مورد تایید و استانداردها هم قرار گرفته است.
[caption id="attachment_22800" align="aligncenter" width="720"]


ضخامت کابل فیبر نوری بطور تقریبی در حدود یک اینچ است اما با این ضخامت اندک توان انتقال و برقراری هزاران تماس صوتی را به صورت همزمان و بدون مشکل دارد.
کابل فیبر نوری از سه قسمت به نام مرکز یا هسته، لایه پوشش دهنده یا روکش و رویه نهایی یا بافر تشکیل شده است.
هسته کابل فیبر نوری از جنس شیشه بوده و محل رفت و آمد سینگال های نوری هستند.
لایه پوشش دهنده یا روکش هسته را در درون خود جای داده و نوری که از هسته به بیرون تابیده می شود رابه داخل هسته باز می گرداند.
رویه نهایی یا بافر از جنس پلاستیک می باشد و به نحوی ساخته شده که در برابر عواما طبیعی مانند باد و باران و رطوبت استحکام و مقاومت خود را حفظ می کند، در واقع بافر لایه محافظ کابل فیبر نوری شناخته می شود.
[caption id="attachment_22801" align="aligncenter" width="720"]
تعریف سیم و کابل فیبر نوری چیست؟
سیم و کابل انواعی دارد برخی از سیم ها و کابل ها در امورات مربوط به برق و الکترونیک استفاده می شود و برخی دیگر در مخابرات برای نقل و انتقال اطلاعات و فایل ها.
اما همواره باید این نکته را مورد توجه قرار داد که سیم ها زیرشاخه کابل ها بوده و نمونه های کوچک تری هستند، سیم ها و کابل ها از نظر نوع و جنس دارای تفاوت هایی هستند به نمونه های زیر توجه کنید.
سیم و کابل هایی که از جنس فلز مس ساخته شده اند.
سیم و کابل هایی که از جنس فلز آلومینیوم ساخته شده اند.
سیم و کابل هایی که ازترکیب فلزاتی مانند مس و آلومینیوم ساخته شده اند.
کابل فیبر نوری چگونه عمل میکند؟
کابلهای فیبرنوری سیگنالهای ارتباطی را با استفاده از پالس های نوری تولید شده توسط لیزرهای کوچک یا الایدیها انتقال می دهند. این کابلها شامل یک یا تعداد بیشتر رشتههای شیشه هستند که هر کدام از آنها فقط کمی از موی انسان باریکتر هستند. مرکز هر رشته، هسته یا core نامیده میشود که مسیر نور برای حرکت را فراهم میکند. هسته با یک لایه شیشه به نام cladding (روکش) که نور را انتقال میدهد احاطه شده تا از هدررفت سیگنال جلوگیری شود و به نور اجازه دهد تا در طول کابل حرکت کند. دو نوع اولیه کابلهای فیبر نوری، کابلهای فیبری single mode و multi-mode هستند. کابل های تک حالته از رشتههای بسیار باریک شیشه و یک لیزر برای تولید نور استفاده میکنند در حالی که فیبرهای چند حالته از الایدی برای این کار استفاده میکنند. شبکههای فیبری تک حالته معمولا از روشهای Wave Division Multiplexing (WDM) برای افزایش دادن میزان انتقال ترافیکی که میتواند در طول رشته حرکت کند، استفاده میکنند. WDM این اجازه را میدهد که نور با طول موجهای مختلف ترکیب شود (multiplexing) و سپس جدا شود (de-multiplexing) و از این طریق ارتباطات متعددی از طریق یک پالس نور انجام میشود.کابل فیبر نوری چند نوع دارد؟
1. Fiber-optic cable دو گروه تک مود و چند مود هستند اما این دو گروه براساس موارد مختلفی ساخته و طبقه بندی می شوند در زیر این نمونه ها شرح داده می شود.
2. متناسب با شرایط و عوامل محیطی
3. متناسب با نوع و فیزیکی که دارد.
4. متناسب با مواد و ترکیباتی که در ساخت آن به کار رفته است.
5. متناسب با مقاومت در برابر اشعه های مختلف
6. متناسب با حالت و نحوه کار هسته مرکزی Fiber-optic cable
اجزای کابل فیبر نوری
به طور کل، کابل فیبر نوری از سه قسمت اصلی تشکیل میشود:
- هسته Core : قسمتی است که سیگنالهای نوری ارسال شده از مرکز، به وسیله آن انتقال مییابد، در نتیجه هرچه قطر هسته بزرگتر باشد، توانایی انتقال اطلاعات بیشتری را خواهد داشت.
- روکش فلزی: قسمتی است که به طور کل سیگنالهای نوری را به درون هسته بازتاب میدهد و باعث میشود در هسته باقی بمانند.
- روکش: روکشها به طور معمول از پلاستیکهای چندلایه تشکیل شدهاند و برای محافظت از کابل در برابر آسیبهای احتمالی ساخته میشوند.
کابل فیبر نوری سینگل مد، از قطر هسته کمی برخوردارست در نتیجه مقدار سیگنالهای نوری که انتقال میدهد کاهش مییابد، همچنین ضریب تضعیف آن هم کاهش یافته و در نتیجه باعث میشود که بتواند سیگنالها را در مسافت طولانیتری انتقال دهد. به همین دلیل از این کابل در شبکههای با مسافت زیاد، کالجها و دانشگاهها استفاده میشود.
کابل فیبرنوری مالتی مد، از قطر هسته بیشتری برخوردارست در نتیجه توانایی انتقال سیگنالهای نوری بیشتری را دارد. از طرفی این کابل، ضریب تضعیف بالایی دارد و به همین دلیل برای استفاده در شبکههای با مسافت طولانی مفید نیست. از این کابل به طور معمول در شبکههای انتقال اطلاعات، صدا و تصویر در مسافتهای کوتاه استفاده میشود.
مواد سازنده کابل فیبر نوری
اساس مواد سازنده، هسته Fiber-optic cable در نوع شیشه و پلاستیک در دسترس هستند. هستههای شیشهای کمترین ضریب تضعیف را در مسافتهای طولانی دارند اما هستههای از جنس پلاستیک مقرون به صرفهتر هستند و از آنها در شبکههای عمومی ساده استفاده میشوند. از طرفی باید توجه داشت که شیشه، بسیار انعکاس پذیر است و در حقیقت به عنوان بهترین جنس برای انتقال سیگنالهای نوری شناخته میشود، به همین دلیل در بسیاری از Fiber-optic cable از شیشه به عنوان ماده اصلی استفاده میشود و به وسیله آن سیگنالهای نوری تولید شده توسط لیزر را، منتقل میشوند.
این انتقال در کابل فیبر نوری به وسیله انعکاسی که توسط شیشه در درون کابل صورت میگیرد، انجام میپذیرد و به دلیل این عمل انعکاس، سیگنالهای نوری به هیچ منبع دیگری برای انتقال نیاز ندارند. باید توجه کرد که سیگنالهای نوری، در اثر انتقال در مسافتهای طولانی، تضعیف میشوند و لذا برای انتقال بیشتر آنها، باید دوباره تقویت شوند، هرچند که در بسیاری از کابلهای فیبرنوری مسافت طی شده و بدون نیاز به تقویت دوباره، به 100 متر یا 60 مابل نیز میرسد.
[caption id="attachment_22802" align="aligncenter" width="720"]